Ang Araw na Iyon Kung Saan ang Himpapawid ay Lalong Malinaw at Maaraw (Ikalawang Bahagi)

    Ang kapatid na babae ay patuloy na nagsalita: “Ang salita ng Makapangyarihang Diyos ay nabuksan na ang misteryo ng ‘pagiging ligtas’ at ‘pagtamo ng ganap na kaligtasan,’ kaya tingnan natin ang salita ng Makapangyarihang Diyos at tingnan kung ano ang masasabi Niya tungkol dito. Ang Makapangyarihang Diyos ay nagsasabing: “Sa panahong iyon ang gawain ni Jesus ay ang pagtubos sa buong sangkatauhan. Ang mga kasalanan ng yaong mga naniniwala sa Kanya ay napatawad; hangga't ikaw ay naniniwala sa Kanya, ikaw ay Kanyang tutubusin; kung ikaw ay naniniwala sa Kanya, hindi ka na isang makasalanan, ikaw ay hinalinhan sa iyong mga kasalanan. Ito ang kahulugan ng pagiging ligtas, at mapangatwiranan ng pananampalataya. Ngunit sa yaong mga naniwala, mayroon pa ring nanatiling mga mapanghimagsik at sumalungat sa Diyos, at mga kailangang dahan-dahang alisin. Ang kaligtasan ay hindi nangangahulugan na ang tao ay lubusang nakamit ni Jesus, sa halip na ang tao ay wala na sa kasalanan, na sila ay pinatawad na sa kanilang mga kasalanan: Kapag ikaw ay naniwala, hindi ka na kailanman nasa kasalanan pa” (“Ang Pananaw ng Gawain ng Diyos (2)” sa Ang Salita ay Nagpapakita sa Katawang-tao).

   “Bago tinubos ang tao, marami sa mga lason ni Satanas ang naitanim na sa kalooban niya. Pagkatapos ng libu-libong taon ng katiwalian ni Satanas, ang tao ay mayroon na sa kanyang kalooban ng kalikasang lumalaban sa Diyos. Samakatuwid, nang ang tao ay natubos, walang iba ito kundi pagtubos, kung saan ang tao ay binili sa isang mataas na halaga, nguni't ang nakakalasong kalikasan sa loob ay hindi pa naaalis. Ang tao na lubhang nadungisan ay dapat na sumailalim sa isang pagbabago bago maging karapat-dapat na maglingkod sa Diyos. Sa pamamagitan ng gawaing ito ng paghatol at pagkastigo, lubusang malalaman ng tao ang marumi at tiwaling sangkap na nasa loob niya, at makakaya niyang ganap na magbago at maging malinis. Tanging sa ganitong paraan maaaring maging karapat-dapat na bumalik ang tao sa harap ng tronong Diyos. … Kahit na ang tao ay natubos at napatawad sa kanyang mga kasalanan, ito ay itinuturing lamang bilang hindi pag-alala ng Diyos sa mga paglabag ng tao at hindi pagtrato sa tao alinsunod sa mga paglabag ng tao. Subali't, kapag ang tao ay namumuhay sa laman at siya ay hindi pa napapalaya mula sa kasalanan, siya ay maaaring magpatuloy lamang sa pagkakasala, walang-katapusang ibinubunyag ang tiwaling maka-satanas na disposisyon. Ito ang pamumuhay ng tao, isang walang-katapusang pag-ikot ng kasalanan at kapatawaran. Ang karamihan ng mga tao ay nagkakasala sa araw upang magtapat ng kasalanan sa gabi. Dahil dito, kahit na ang handog sa kasalanan ay magpakailanmang mabisa para sa tao, hindi nito magagawang iligtas ang tao mula sa kasalanan. Tanging kalahati lang ng gawain ng pagliligtas ang nakumpleto, sapagka't ang tao ay mayroon pa ring tiwaling disposisyon. … ito ay nananatiling mas malalim kaysa kasalanan, na itinanim ni Satanas at malalim na nag-ugat sa loob ng tao. Hindi madali para sa tao na mabatid ang kanyang mga kasalanan; hindi kayang kilalanin ng tao ang kanyang sariling kalikasang nag-ugat na nang malalim. Tanging sa pamamagitan ng paghatol ng salita makakamit ang gayong mga epekto. Sa gayon lamang maaaring unti-unting mababago ang tao mula sa puntong iyon” (“Ang Hiwaga ng Pagkakatawang-tao (4)” sa Ang Salita ay Nagpapakita sa Katawang-tao).

   “Ang alam mo lang ay bababa si Jesus sa huling mga araw, ngunit paano Siya bababa? Ang makasalanang tulad mo, na Kanyang tinubos pa lang, at hindi nabago, at hindi ginawang perpekto ng Diyos, susundin mo ba kung ano ang nais ng Diyos? Para sa iyo, ikaw na siyang nananahan pa rin sa iyong dating sarili, totoo na ikaw ay iniligtas ni Jesus, at ikaw ay hindi itinuturing na isang makasalanan dahil sa kaligtasan ng Diyos, ngunit hindi ito nagpapatunay na ikaw ay hindi makasalanan, at hindi marumi. Paano ka nagiging banal kung hindi ka pa nababago? Sa iyong kalooban, ikaw ay puno ng karumihan, kasakiman at kasamaan, ngunit ninanais mo pa rin na bumaba kasama ni Jesus-napakapalad mo naman! Nagmintis ka sa isang hakbang sa iyong paniniwala sa Diyos: Ikaw ay natubos lang, ngunit hindi nabago. Upang ikaw ay makasunod sa ninanais ng Diyos, ang Diyos ang personal na gagawa ng pagbabago at paglilinis sa'yo; kung ikaw ay tinubos lang, hindi ka magkakaroon ng kakayahang magtamo ng kabanalan. Sa paraang ito hindi ka magiging karapat-dapat na makibahagi sa mga biyaya ng Diyos, dahil nakalimutan mo ang isang hakbang sa gawain ng Diyos na pamamahala sa tao, na isang mahalagang hakbang sa pagbabago at pag-perpekto. Kaya ikaw, na isang makasalanang tinubos, ay walang kakayahang direktang matamo ang pamana ng Diyos” (“Hinggil sa mga Pangalan at Pagkakakilanlan” sa Ang Salita ay Nagpapakita sa Katawang-tao).”

  Ang kapatid na babae ay nagpatuloy sa pagbabahagi: “Mula sa salita ng Makapangyarihang Diyos makikita natin na bawat yugto ng gawain na isinagawa ng Diyos ay isinagawa ayon sa pangangailangan ng tiwaling lipi ng tao. Sa pagtatapos ng Kapanahunan ng Kautusan, wala ng lakas ang tao upang makipagbuno sa paglaya mula sa mga gapos ng kasalanan dahil sa mga tukso at katiwalian ni Satanas. Ang tao ay nagkasala sa mga kautusan ni Jehova at naharap sa panganib ng pagbato hanggang mamatay at masunog ng apoy ng langit. Mahal ng Diyos ang lipi ng tao. Nagkatawang-tao Siya upang maging katulad ng makasalanang laman, at Siya ay napako sa krus upang iligtas ang tao mula sa kasalanan. Kaya, hangga’t nanampalataya tayo sa Panginoong Jesus ikaw ay maliligtas. Hindi na naaalala ng Panginoon ang ating mga kasalanan. Maaari tayong magpunta nang tuwiran sa Diyos at manalangin sa Kaniya, at mawili sa kasaganaan ng biyayang ipinagkaloob Niya. Bagaman tayo ay naligtas, hindi nito pinapatunayan na tayo ay walang kasalanan. Tayo, ang lipi ng tao, ay ginawang tiwali ni Satanas sa loob ng libu-libong taon. Ang lason ni Satanas ay umugat nang malalim sa loob natin, ito ay naging ating buhay; ito ay naging ating kalikasan. Tayo ay nakontrol ng kahambugan at kayabangan, panlilinlang at kabaluktutan, pagiging makasarili at paghamak, at sakim at masamang kalikasan ni Satanas. Nagagawa pa rin natin na madalas magsinungaling, manlinlang at magkasala sa paglaban sa Diyos. Ito ang ugat ng paulit-ulit na buhay ng patuloy na nagkakasala at saka nagsusumamong maysala ng mga ito. Kaya, ang Diyos, batay sa mga pangangailangan ng tiwaling lipi ng tao at plano ng pamamahala ng Di0yos para sa pagliligtas ng lipi ng tao, ay dumating upang isagawa ang isang bagong yugto ng gawain sa mga huling araw para humatol at magkastigo sa tao upang linisin siya at baguhin ang kaniyang tiwaling disposisyon, upang sa huli ang mga tao na natamo ang kaligtasan at naging perpekto ay maaaring makapasok sa kaharian ng Diyos. Kung kumakapit pa rin tayo sa hinagap na ‘ang maligtas minsan ay maligtas magpakailanman,’ sa gayon tayo ay tumatanggi na tanggapin ang gawain ng Diyos sa paghahatol sa mga huling araw. Kung gayon, ang lason ni Satanas na nasa ating dugo ay hindi kailanman malilinis, at hindi natin kailanman matatamo ang kaligtasan ng Diyos, huwag man lamang banggitin ang pagdala sa kaharian ng langit. Ang mga kahihinatnan na ito ay napakaseryoso. Kaya, ngayon, sa mga huling araw na ito, ang tao ay maaari lamang lumayo mula sa Kapanahunan ng Biyaya at tanggapin ang gawain ng Makapangyarihang Diyos sa mga huling araw. Doon lang magiging lubusang malinis ang tao, matatamo ang kaligtasan ng Diyos at mapunta sa isang mabuting destinasyon.”

  Habang ako ay nakikinig sa pagbabahagi ng kapatid na babae, naisip ko sa aking sarili: Oo, ang mga salita ng Makapangyarihang Diyos ay binigkas nang napakapraktikal, napatawad lamang tayo talaga sa ating mga kasalanan, ngunit ang kalikasan ng ating mga kasalanan ay nananatili. Ang tiwaling disposisyon na ito ay hindi nalutas, kaya hindi kataka-taka na sa panahon nitong mga nakaraang taon ako ay nakapamuhay ng buhay kung saan nagkakasala ako sa araw ngunit umaamin ng kasalanan sa gabi. Ang mga salita ng Makapangyarihang Diyos ay inalis ang gapos sa mga isyung ito sa aking isipan na nagpabigat sa akin sa maraming taon. Ang mga salita ng Makapangyarihang Diyos ay talagang may katotohanan sa kanila na maaaring hangarin. Maaari kaya na ang Makapangyarihang Diyos talaga ay ang pagbabalik ng Panginoon? Kailangan ko talagang tingnan ito nang wasto …

  Unti-unti kong inaalis ang mga bantay na inilagay ko laban sa kapatid na babae, ngunit habang iniisip ko na tingnan ang mga bagay na napag-usapan, isang malakas at nagmamadaling pagkatok ang nagmula sa pinto. Si kapatid na Hu ay nagmadali na buksan ang pinto, at pinapasok ang isang pastor na sumalakay sa kwarto. Tiningnan niya ako, at kasunod na tiningnan ang kapatid na babae na nagpapalaganap ng kaharian ng ebanghelyo ng Makapangyarihang Diyos, at saka niya sinabi sa akin sa isang tono na may pagtataka at galit: “Ano ang ginagawa mo dito? Hindi ba sinabi ko sa iyo na huwag magpunta sa paligid at makinig sa mga estranghero na nangangaral? Paano mo nagawa na tumakbo pa rito at makinig sa kanila? Umuwi ka ngayon din, huwag ka na makinig sa kanila o ikaw ay malilinlang at magiging huli na para sa iyo na magsisi!” Pagkatapos ng pastor na pagalitan ako saka siya lumingon upang takutin ang kapatid na babae: “At kayo na mga tao na nagpapalaganap ng Silanganang Kidlat, wala kayong ibang ginawa kundi magpunta sa aming iglesia at nakawin ang mga tupa! Umalis kayo ngayon din, kung hindi kayo aalis hindi ako magiging napakagalang!” Ang makita ang pastor na tratuhin ang kapatid na babae sa ganitong paraan ay nagparamdam sa akin ng lubos na pagkainis, kaya sinabi ko sa kaniya: “Pastor, ang kapatid na babae na ito ay may ilang magagandang bagay talaga na sasabihin, at naaayon ito sa Biblia. Nararamdaman ko na ganap na posible talaga na ang Makapangyarihang Diyos ay ang pagbabalik ng Panginoon. Bakit hindi mo pagbigyan na makinig, at saka tayo magdesisyon. Bukod dito, hindi ba sinasabi ng Biblia na ‘Huwag ninyong limutin ang pagpapakita ng pagibig sa mga taga ibang lupa: sapagkat sa pamamagitan nito ang iba’y walang malay na nakapagpapatuloy ng mga anghel’ (Hebreo 13:2)? Tayo na naniniwala sa Panginoon ay kailangang magkaroon ng pagmamahal, hindi natin dapat tratuhin ang tao sa ganitong paraan. Ang madaliin ang kapatid na babae na ito tulad nito, hindi ba ito lumalabag sa mga turo ng Panginoon?” Pagkatapos akong marinig ng pastor na sabihin ito isinigaw niya sa akin: “Ano ang iyong nauunawaan? Kami na naniniwala kay Jesus ay ligtas na, hindi namin kailangan na maligtas muli! Dumating sila dito upang nakawin ang mga tupa, huwag ninyo silang tanggapin!” Sa oras na ito ang kapatid na babae na nagpapalaganap ng ebanghelyo ay ngumiti at nagsabi: “Lahat tayo ay naghihintay para sa pagbabalik ng Panginoon, bakit hindi tayo umupo at mag-usap? Kapag nalampasan natin ang pagkakataon pagsisisihan natin ito nang lubusan….” Hindi na hinintay na matapos magsalita ang kapatid na babae, ang pastor ay nagsimulang itulak siya palabas, na nagsasabing: “Huwag kang magsalita, kahit na may mas mabuti kang sasabihin hindi pa rin ako makikinig sa kanila! Umalis ka ngayon din!” At gaya lang niyan, ang pastor ay ginawa ang lahat upang itulak, hilahin at isumpa ang kapatid na babae upang paalisin siya sa bahay. Pagkatapos makaalis ng kapatid na babae, ang pastor ay bumalik upang takutin ako: “Magmadali kang umuwi. Mula ngayon hindi ka na pinapayagan na makipag-ugnayan sa mga tao mula sa Silanganang Kidlat. Kung hindi, ikaw ay mapapatalsik mula sa iglesia, at kapag nangyari ito hindi ka kailanman magkakaroon ng pagkakataon na matanggap ang papuri ng Diyos at pumasok sa kaharian ng langit….” Nang oras na iyon narinig ko na ang pagbabahagi ng kapatid na babae, naunawaan ko na ang Panginoong Jesus ay iniligtas lamang kami, hindi Niya kami nilinis, sapagkat sa pagbabalik lamang ng Panginoon upang isagawa ang Kaniyang gawain ng paghatol ay ang gawain ng paglilinis sa tao maisasagawa. Kapag hindi natanggap ang gawain ng paghatol ng Diyos sa mga huling araw, ang tiwaling disposisyon ng tao ay hindi magbabago at hindi niya magagawa na matamo ang kaligtasan ng Diyos. Kaya, ang mga salita ng pastor ay hindi nagkaroon ng malaking epekto sa akin, kinailangan ko lang na harapin ang nangyari at tumango, pagkatapos ako ay umuwi.

Mula sa Ang Ebanghelyo ng Kaharian ng Langit

Rekomendasyon：

Paano nagsimula ang Iglesia ng Makapangyarihang Diyos?

 Paghahanap sa mga yapak ng Diyos—Ang Kidlat ng Silanganan